We Are Drowning
We Are Drowning
While attending the
International Austro-Marxismus Conference
Wake up
we are drowning
Breathing storm,
showing his white teeth.
Rush of all these fatal strokes
and…weakened trunk of our boat.
Come on – come on
Pull the red flag up
No sword-like splitting words.
block all the cracks
and rejoin divisions at once.
Let us sing left unity
And raw harmonic
to its rhythm
before we are drowned.
Constant echo “globalization”
Reduced borders
to level of zero.
Easy displacement
produced separate pieces
In cheap running global factories
Stamped ... intensive exploitation
children ... men and women
in South
Marrying robots
Glossy metal objects
Funny plastic bits
Hardware, parts of pistols, guns, rockets.
And all the umbrellas, umbrellas, umbrellas
Speedy automatic deliverance
to chained global stores
And the
non stop bombardment
of adverts
with the latest tricks
Women misused as cheapest means of Ads
Pushed
to anxious, jobless eyes and ears
in North.
Every minute
Day and night
In and out
United capitals
World Bank
So busy
Giving out policies
when it should rain
And who should take an umbrella
Consecutive high shot of sex
From all global media
To hide all the given pains
You make me laugh
Being proud of wall’s height
around your little yard.
Let us sing left unity
And think of the chaotic, disastrous
global life,
this Sodom and Gomorrah
in inflaming globalization
when standing in our little yard.
Spinning in neo circles
Neo colonialism
Neo liberalism
Neo Nazism
Watch it
Red and white ... gives out pink
Loss of red ... lets you sink
Revision is just an illusion
We need red, but no dilution.
Be brave
Criticize
Looking man in the mirror
Stand up
Take your comrade’s hand
and do something
Before neo chimneys fume
With man’s flesh and bones
Before World Bank neo-slavery
Numbers masses
In highly crashed zones.
When there is no creation,
the future is searched in the past.
In the age of gigahertz
stepping back a century
to copy an old prescription
for curing present deterioration.
But we need
new analytic, full diagnostic originals
And copy has no value
Copy is no creation.
Let us sing left unity
and search for the values
and creation.
Making divisions,
using terms used by well-known traitors
Unaware
Acting as conspirator
Focusing on sick yellow leaves.
Not seeing any hands,
shading poisons to new running roots.
Point your hatred towards
destructive conditions
and change them.
Let us sing left unity
and overcome divisions.
Flow with love
Deep and sincere
See blossoms of creation
flow in roots
Find a glowing path
towards the rise of tomorrow.
Let us sing left unity.
Let us love each other
and show vitality.
Let us stand glorious
overcome deepening
lost in nowhere.
Farah Notash
Vienna, December 2006
Book 6
www.farah-notash.com
سراب
در شب تشنگی و دهانی خشک
آفتاب و آوار هر چه گرماست بر پیکر گرم زمین
زانوانی نشسته بر سینه خاک
و ماسه هاس داغ
و انگشتانی سراسیمه
در جستجوی آب
سراب و فقط سراب
در بستر غبار آلود چهره ای
جریان دو رود
جریان دو رود
کوله باری مملو از رنج صبوری
و زنگار التهاب هزاران خیال
یا انگار عبور هر سایه
تصویر مردی از رسیدن او
پرواز پر تأنی پرنده ای به دور های دور
و محو… از سینه افق
در کدامین آغوش انتقام
و آغوش های بی پایان
رسوب زهرابه های تلخ انتظار را
از جان خواهد شست؟
فرح نوتاش
30 مهر 1381
Book5
www.farah-notash.com
وداع
آه … و وداع … آه و وداع
راهت بپا … یار شجاع
ای رهرو راه خطر
ای پیرو عشق و نظر
آزاده ی بی گفتگو
مهر و صفا را جستجو
ای حامی کارگران
مدافع برزگران
ای مهربان با همگان
ای مرهم غم هایمان
ای زخمی روزان رنج
پایان گرفت تلخی و خنج
آمد زمان ترک تن
جانت کنون در تن من
ترک تنت با غمم قرین
جانت به جانم شد عجین
بدرقه تنت کنم
،نیست مرا راه گریز
جانم کنون…
لیک ز جانت لبریز
مادر…زمین
دادی به ما جانی عزیر
پس گیر کنون …تنی صبور و بس تمیز
لیک هنوز
زخم ها بر آن مانده به جا
از شکنجه گاه های قصر و اوین
آه به د رود… آه به د رود
راهت به پا …چشمانم رود
ای رهروان …ای عاشقان
تحویلتان …
جانی عزیز در تنتان
راه شما و راه او
جان شما و جان او
فرح نوتاش
تهران گورستان بهشت زهرا
10.6.1380
Book 5
www.farah-notash.com
فرش سرخابی
اردیبهشت 1388
نگاه کنید و ببینید
که چه سان… تاریخ تکرار
و چگونه … برای هزارمین بار
قتل عام ملتی تأ یید می شود
نگاه کنید که چه سان ….اشغال گران کریه بورژوازی
صهیونیست ها وحامیانشان…
امپراتوران سرمایه
بعد از قتل عام ملتی
از وحشت خشم توده های جهان
به دامن هم پیمانان خود …پناه می برند
ودست می خواهند
تا که سر نخورند
فرش سرخابی
هم رنگ شا ل و مخمل واتیکان
در فرودگاه …در قلب صد ساله تسخیر…تل آویو
پای بوس پاپ… بنه دیکت شانزده ام شده است
که یاری رساند و
بلای خشم توده های جهان
از صد سال
قتل و غارت و زندان و اعدام ملتی… بگرداند
و در پس…مباد یهودستیزی او
تبه کاران صهیونیست بتوانند
گامی فراتر در کشتار فلسطینیان… بردارند
فرش سرخابی
بر روی انباشت لایه های پیا پی
از خون دلمه بسته در یک قرن
بر روی برگ برگ درد مند تاریخ
گسترانیده شده است
فرش سرخابی
نشان ترس بورژوازی
از عصیان توده ها ست
کرنش رذیلانه صهیونیست ها…و پناه اشا ن از وحشت
به کلیسا ی کاتولیک
بزرگداشت و تکرار پیاپی هولوکاست و یهود ستیزی
بعد از شصت هفتاد سال از گذشت جنگ جهانی دو
مظلوم نمایی برای فرار از… انتقام جهانی
برای کشتار مکرر
از مردم بی پناه فلسطین است
ای توده های زحمتکش جهان
ببینید به چشم خویش
این فرش سرخابی
نشان وحشت آنها
از یورش و …خشم و…انتقام شماست
این اتحاد
نشان هم سویی …هم آوایی در قتل عام های بعدی است
پیوندشان برای بی خانمان کردن
و قتل و غارت توده های شماست
نگاه کنید
با اینکه پاپ آمده است
لیک در سخن گفتن قناعت می گزیند
و سخت محتا ط
او نیز در هراس است از عواقب گفتار و انتقام شما
ای سرافراز و متکی… به کار وبه بازویت
ای سرافراز و متکی به
فکر توانمند و خلاقت
در روند حرکتشان به کل جهان …خط رها وعریان است
ولی در نقطه… پیچیده و گاهی گم!
ما همه… زمینی هستیم و
اعضای پیکری واحد
هنوز سوز دردمان …نکرده چندی فرق
ز قتل عام اخیردر غزه
روشن از فتنه هایشان… آتش جنگ دیگری در شرق
هزاران هزار کودک را
بی خانمان …گریان وآواره
به سینه سیاهی ها… سپرده اند
جنگ ناگزیرشان…برای بقا ست
این است راز بقای
این جنایت پیشه گان هزار روی پست غارتگر
این است ذات انکار نا پذیر و هستی سوز
قرن ها…غرق نعمت است امپراتوری جهان سرمایه
سهم زحمتکشان است
فقط تغییردرد روز به روز
ای سرافراز و متکی… به فکر و به کار و بازویت
اتحاد است همواره اهرم قدرت
متحد شو
بپا خیز
امان مده
به امپراتور امپراتوران …ورشکسته و گدا
صهیونیست امپریالیست آمریکا
سخت بحران زده…و بی مایه
و دگر امپراتوران سرمایه
کی رسد
که در اتحاد و ره یابی
گسترانیم
برمزارامپریالیسم و… نظام سرمایه
قطعاتی ز فرش سرخابی
www.farah-notash.com
منور کن
در فضای سرد وحشت
ره آورد سفر
جدایی…ترک میهن
نفرت از زهر خشونت
ترور…
و سرمای دهشتناک امروز
در دیار دور غربت
به دور از خشم و فریاد … عصیان و هیاهو
به دور از جمع زنده
به دور از مردم پر شور ایران
یخ زده در اوج برودت…
گریز… از هر تازه وارد
با پرچسب و تهمت
منجمد… تنها
بدون قفل و بی زنجیر
نشسته بی تحرک
در حصار سرد شک و ظن
با تکیه …به تنها ساعت از میهن
ایستا در زمان ترک
و آن جا
کرکسان خرسند… می زنند لبخند پیروزی
در ایجاد فضای رعب و وحشت
از سکوت…از انجماد و انزوا
از قالب سرد حصار تو
می برد بالا… برج و باروها
و تو …تنها در تلخی …درغربت
مشکوک به هر جنبنده ای
غرق دریای خیال …واندر وهم
یخ زده …در سرمای ترس و ظن
در آن سو…
جوانان
دلیران وطن
با خشم… جوشان
پا بر سینه ی خیابان ها کوبان و خروشان
فریاد می دارند
آزادی…آزادی…آزادی
به پیش
و طلوع عشق وخورشید شجاعت
ذوب کرده
انجماد انبوه یخ های ترس
و فریاد اعتراض …گرمای عصیان
می شکافد دل عاملان وحشت را
هراس تو و تنهایی
گریز تو … زهر جمعی
سکوت و وحشتت
و چرخ بی بار زمان ما ز عشق
که با سرعت می دود بر سینه دوار هستی
می چشاند…
لذت شیرین استقرار و پیروزی
به کام قدرت دشمن
نمان تنها عزیز من
به پا خیز و منور کن فضای قلب و اندیشه
به عشق و وحدت و پیروزی فردا
فرح نوتاش
وین
اکتبر 2001
پل زرد
فرح نوتاش
سپتامبر 2003
می دوم تا پل زرد
آخرین پل
بر آیینه مواج و هم رنگ دانوب
معبد پالایش الماس وجود
مأمن صیقل ممن
پر سرخ پرنیان آرزوها در باد
خیز و پرواز بال های زرین خیال
با سلام هر سپیده بر بام
می دوم تا پل زرد
آنجا
آسمانش آبی
پرواز پرنده آزاد
افقش محو در آرامش محض
آبی
آرمیده
در شکوه ابدی
در هم آغوشی رنگ
در دریا
پل زرد
معبد میثاق جوانی
یورش حریر سان همت یادها
و عطر تابناک خاطره ها
دیدن و دویدن
با فرزاد
ایستادن تا دم مرگ
معبد عشق و حماسه
فریاد
گذر از معبد پر راز خطر
جیغ سیاه یک کلاغ یا وحشت
حمله منقرب یک دیوانه
و انزجار از شهوت
یا فوران زهراب هراس
از فراز یک پل
بر فرود جاده ای که می دود تا ته پل
و آخر خط و… آخر خط
تو ای لغزیدن نرم تن رود
و انکسار اولین بوسه زرین
بر بلور ستون های قصر پر جلال آرزوها بر پا
حرکت آرام سپیدی کبوتران
بر گستره آبی آسمان
و رقص قلم طلای خورشید بر سینه سیال آب
همهمه چرخ های پر تلاش زندگی از هر سو
چه بی هراس… چه بی وقفه
و قدم های کشدار مردی با نگاه سرد
همراه سگش بی سایه
می دوم تا پل زرد
بهار این جاست
فرح نوتا ش… اردیبهشت1388
بهار این جاست
باید از نو سبز شد
باید از نو جوانه زد… روئید
باید از نو ایستاد…همت کرد
شکوفا شد
راه…مقصد…
معبد عشق … حریرنور و بلور
اسب منتظر است
باید به مسیر جاری آب
به پاکی و… زلالی اندیشید
بعد از هر زلزله
بستر رود…بهم می ریزد
فرو می شکند
آب در هزارجوی جدا…منشعب
آه…
آب دارد پایمال می گردد
بستر رود را باید ساخت
زمین درحسرت رود پر خروشی ست
تا خود… خود دریا
باید از جدایی ها سخت برید
خشک سالی در پیش است
خشک سالی
این جویبارها… چه جدا از هم
در نوسان و تنها
در گردش به دور خود
گاهی سخت باخته افق
آمال… خورشید و آرزو
آه…
کو… کجاییم ما
تا آبیاری این تشنه زمین سوخته
واین…غروب غریب
هزار تالآلوء عشق
منورز کثرت هفت رنگ
در نور سپید و شفاف وحدت ما
تنها در بلوریک قندیل…
درخشان خواهد شد
آن شکوه ما گشتن
از من بگسستن… و بهم پیوستن
وبه آفتاب
و به عشق اندیشیدن
آه…
بهار این جاست
باید از نو جوانه زد روئید
باید از نو زیرو رو شد…سبز شد…دگرگون شد
شور شد..عاشقانه شیدا شد
این بهار…از بهار های دیگر
برای تحول مان پر بارتر است
بیاد آر
زمستانی که گذشت
چه سان
درد… از پوست و گوشت گذشت
و خانگی…در استخوان ها شد
ویرانمان کرد …امانمان برید
حال …بهار این جاست
خود را …از حصار بسته من
رها کردن
به مایی… رسیدن اندیشیدن
از پل وصل بگذشتن
و به هم پیوستن
تنهایی سم است…تاریکی ست
حسرت و ناکامی ست
باید به امید …وبه فردا
به شکوه دشت ما اندیشید
پیوند
ره به سوی نور است
من و تو
نه به خاطرتفاوت اندیشه
چه بسا با
شکستن… بلورنازک حرمت ما
با سنگ شقاوت همیشه بر تر من
تنها ییم
بهار این جاست
بر خیز تا به دشت پر شکوه ما یی… گام نهیم
غرق درعطر امید
مملو ازشکوفه های پویش
بر خیز تا بجای تکیه به غیر
خود… به پای خویش شویم
فردایی که بهتر از امروز…
پیوند های… بس خالصانه می جوید
بهار این جاست
عطر…نور… حریروآفتاب
بر خیز
اسب منتظر است
تصویر یک خیال
با تمامیتم تو را فریاد می زنم
خانه می لرزد
تو مرا نمی شنوی
پنجره را باز می کنم رو به شمال
تو را فریاد می زنم
پنجره را باز می کنم
رو به جنوب
تو را فریاد می زنم
تو مرا نمی شنوی
تو را گم کرده ام
تو را گم کرده ام
با هجوم بی امان تاریکی
خود را نیز گم می کنم
یورش باران خیسم می کند
دستانم خیس و خالی اند
نه نشانی از اتصال
… نه برگی از اعداد
شاید تو تصویر یک خیالی
شاید تو
تصویر یک خیالی
در هق هق ناودان
نفس کم می آورم
تو…
با غرش رعدهای پیاپی رگهایم
در تمامی ذراتم جاری
و من…
که چی بی تو
آمیزه ای
از خروش دور و دریا و هراسم.
آیا…
دوباره به دریا بازگشته ای؟
28 تیر 1380
فرح نوتاش
شب یلدا
فرح نوتاش
وین 18 دسامبر 2003
چه مرموز و غریب
خاموش و سرد است
این شب طولانی یلدا
چنان افراشته دیوار ظلمت
دست اهریمن
تا که بر بندد
هر روزن
بر طلوع روشن فردا
شمع امیدم به پا
لیک هراسی است اگر
از باد و عمر آن
و سرایی سرود و تاریک است
نگاه انتظارم
گر هزاران و هزاران بار نه
همواره بر راه است
اما
ترسم از پایان بینایی است
جام صبرم
گر چو دریا
مملو از رنج تحمل
درد صبوری
و زخم شلاق شب تار است
وحشتم از سنگ
دردستان ایام است
در این تاریک ممتد
و این زندان تنهایی
همه از هم جدا
بی رنگ و بی مایی
اشک را بر چشمان من خرده میگرد
گر که
گر گاه
طنین آواز عاشقی
از کاروان راهی فردا
طاقتم را می رباید
اشک را
بر چشمان خرده میگیرد
در سیاهی … بی ستاره سردی یلدا
گر که باد
با ارمغانش
از عطر نفس های
راهیان شاهراه روشن فردا
قرارم می رباید
اشک را بر چشمان خرده می گیرد.