بر فراز جنگ

بر فراز جنگ

تارم از غم

پودم آغشته به رنج

جان من بافتۀ دست زمان

شب و روزم در هالۀ گیج یک آه

بر فراز یک جنگ

با آنچه که بودم ...هستم

با تمامیت خود در پیکار

در ره ناب و زلال خوبی

در ره اوج وعروج زیبا

در ره کامل انسان گشتن

و رها نیدن خود ازبیخود خود

و شکوفایی ...

در جان بزرگ بشری

فرح نوتاش

تهران دیماه 1370

Book 1

www.farah-notash.com

Comments are closed.