Farah Notash

بی تصویر

در غروب نه

در طلوع آرام صدایی از برهوت

که به آرامی لغزید تا دل شب

قطره قطره جانم

سرایید آهنگ  تورا

اینک تو

در کجای شهر خوب منی

از عطر گل های کدامین کوچه

در پایان بهار

نفس می گیرد سینۀ تو

 

لحظه هایی هست در لوح خیال

که تنها صدا

منور کنندۀ

در موج و شور خاطرهاست

 

من تو را از میدان جاذبۀ شهر بزرگ

بی وزن کلام

بی تصویر و تصور

از قامت وچهره

بی صدا می خوانم

و صفای روحت را

در ضمیر آئینۀ سیال زمان

در تابلوی بزرگ و پر شکوه زندگی

 بر اوج بالهای پرواز سفید

با نرم ترین قلم موهایم

آغشته به صمیمی ترین رنگ های گرم

تنها

با نشانه هایی در امواج صدا

به تصویر می کشانم

 

فرح نوتاش

تهران شهریور 1372

Book 4

www.farah-notash.com