Farah Notash

علیه غم به پا خیز

باز می خندد دوباره

خنده ای بس شاعرانه

خنده ای محکوم غمها

         خنده ای همراه یک آه

 

باز می خندد بسویم

آئینه حیران به رویم

می کشد یک سینه فریاد

        می کند از درد ها یاد

 

من کیم ...کو خندۀ من

این نقاب سعی

    گهگان ... بر  چهرۀ من 

 

وه چه دیر آموختم این زندگی را

افت و خیز و پیچ ها را

از رهیدن از اسارت

یا گشودن حلقه های دردناک بندگی را

کی بیاموزم از این راز

با غم و غصه

گره از کارها هرگز نشد باز

 

غم رباید عقل و هوش و حافظه

در هم بکوبد جسم وجان

در نوردد تک به تک ذرات تن

مسموم سازد عمق جان

غم حریصانه بدزدد روز و شب

رنگ خاکستر زند ایام را

غم ... واژۀ معکوس  پویایی

 مهر سکون ... برشاهراه زندگی

 

بر علیه غم به پا خیز

با تمام هستی ات  با آن بستیز

یا تو غم رانی ز خود

و پیروز گردی

یا براند غم تو را تا عزلت و پوچی

تا سیاهی  ... تا ورطۀ مرگ

 

تو نمان آرام و زنجیری غم  

قد بر افراز و نگونش ساز

پیش ازآنکه  تیره سازد ...افق تابندۀ امید

 یا بسوزاند  نهال آرزوهایت

بر علیه غم به پا خیز

با تمام هستی ات ... با آن بستیز

 

فرح نوتاش    تهران اردیبهشت 1371

www.farah-notash.com     Book 1